Dlaczego młodzi ludzie tak bardzo przeglądają się w swoich błędach i ufają im bardziej niż sukcesom?
A może nie tylko młodzi?
Czemu pokutuje w nas przekonanie, że należy za wszelką cenę unikać porażek? A już na pewno się do nich nie przyznawać? I co się stanie, jeśli zaczniemy mówić głośno nie tylko o naszych sukcesach, ale także o tym, co nam nie wyszło? Na przykład na takim Forum Edukacji Kulturowej! O wszystkich zabawnych i dramatycznych wtopach, o naszych złych decyzjach, przeszacowanych siłach, niedocenionych ryzykach, nietrafionych pomysłach, karkołomnych eksperymentach, niedowiezionych celach, relacjach, które można było jeszcze uratować?
Czy w edukacji kulturowej i animacji jest miejsce na uczenie się na błędach? Zróbmy je!
Panel dyskusyjny: Krajobraz po pożarze. Co się tak naprawdę wydarza, kiedy popełniamy błędy? Szanse i zagrożenia, prowadzenie: Piotr Knaś (Małopolski Instytut Kultury w Krakowie)
Stało się. Jest wtopa, masakra, porażka i dramat. Zanim poprawimy koronę i pójdziemy dalej, zatrzymajmy się na chwilę i poświęćmy porażce chwilę uwagi, na którą zasługuje. Przyjrzyjmy się temu, co się wydarzyło, nie skupiając się na szukaniu winnych i ferowaniu wyroków, ale robiąc poporażkową inwentaryzację relacji, samooceny, dobrostanu czy autorytetu. Zastanówmy się, jakie w tych trudnych wydarzeniach tkwią dla nas szanse.
Zapraszamy do wysłuchania rozmowy prowadzonej w czterech perspektywach:
osobistego przeżywania porażki i związanego z nią kryzysu poczucia własnej wartości,
zespołowego doświadczania konsekwencji błędu czy porażki,
potencjału do uczenia się na błędach na bazie analizy i ewaluacji,
obaw o utratę autorytetu i zachwianie relacji w kontakcie z młodzieżą.
Inspiratorium: Ponieść porażkę, odnieść zwycięstwo – krótkie historie prawdziwych ludzi, prowadzenie: Maja Dobkowska (Małopolski Instytut Kultury w Krakowie)
Podczas tej części zapraszamy do wysłuchania krótkich historii, które łączy to, że wydarzyły się naprawdę. Za każdą z nich stoi mądry po szkodzie człowiek, który dzisiaj już wie, że mógł/mogła postąpić inaczej. Ale tak się nie stało – a może „na szczęście tak się nie stało”? Dziś ich autorzy mogą przybić sobie piątkę za odwagę i wytrwałość, stanąć przed Wami z podniesioną głową, by Wam o nich opowiedzieć. Można szukać w tych opowieściach gorzkich życiowych lekcji, ale i wskazówek i podpowiedzi dla siebie, szans na to, by nie popełnić tych samych błędów. Będzie to też przestrzeń na to, by wybrzmiało to, że w edukacji kulturowej nie zawsze wszystko nam się udaje, a praca z ludźmi to nie zawsze pasmo sukcesów.
Long table: Czego potrzeba, by móc uczyć się na błędach?, prowadzenie: Maciej Zygmunt, Instytut im. Wojciecha Korfantego
Pogadajmy. Co nam robią porażki? Czego nas uczą? I czego potrzebujemy, by móc się z nich podnosić silniejszymi i mądrzejszymi? Jeśli na błędach można się czegoś nauczyć, to co warunkuje możliwość stawania się dzięki błędom mądrzejszym i silniejszym? Long table to formuła dyskusji, w której nie ma podziału na prowadzących, pytających i słuchających. Możesz w dowolnym momencie opuścić dyskusję, możesz mówić, możesz tylko słuchać. Przy „długim stole” równie ważne co badania naukowe są Twoje odczucia i doświadczenia.
Warsztaty
Stało się. Jest wtopa. A z nią w pakiecie spadek samooceny, kryzys wiary w siebie i taki prosty ludzki wstyd. Do tego dorzućmy konflikt w szukającym winnych zespole, zniechęcenie i brak poczucia, że ten błąd może nas przed czymś na przyszłość uchronić.
Znasz to? Umiesz sobie z tym poradzić?
Na warsztatach nasi specjaliści stworzą przestrzeń, by porozmawiać o sposobach przezwyciężania kryzysu w kontekście odporności własnej, zespołu, autorytetu i nauki.
Warsztat: Różne punkty widzenia. O tym, jak przeprowadzić zespół przez kryzys
Podczas warsztatu spróbujemy przyjrzeć się mechanizmom, sytuacjom i emocjom, jakie pojawiają się w zespołach projektowych podczas kryzysów i konfliktów. Przy użyciu narzędzi feedbackowych dotkniemy przestrzeni komunikacji i współpracy. Określimy i nazwiemy różne punkty widzenia tych samych spraw, analizę odpowiedzialności i sprawczości poszczególnych uczestników. Proste ćwiczenia oparte na uważności, budowaniu skupienia i atmosfery dobrego dialogu będą miały na celu wzmocnienie i dobrostan współpracujących ze sobą osób.
Daniel Arbaczewski – aktor, reżyser, pedagog teatralny. Jest absolwentem wydziału lalkarskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu. Przez wiele lat był aktorem Teatru im. Hansa Christiana Andersena w Lublinie. Reżyseruje, prowadzi projekty i sesje warsztatowe w teatrach i ośrodkach kultury w Polsce i za granicą. Współpracuje z teatrami z Belgii, Grecji, Norwegii, Meksyku, Indonezji i Egiptu. Na zaproszenie Ministerstwa Kultury Kuwejtu i Egiptu prowadził autorskie programy warsztatowe podczas międzynarodowych festiwali w Kuwejcie i Kairze. Obecnie pracuje w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie, gdzie odpowiada za tworzenie programów edukacyjnych i kreatywnych.
Warsztat: Jak dobrze upuszczać (piłki) – czyli nauka żonglowania dla każdego, kto czasem wtapia
Na przykładzie nauki żonglowania przyjrzymy się, jak popełnianie błędów może pomóc podczas procesu uczenia się. Co nam daje zgoda na niewiedzę? Jak zachować radość błądzenia? Jak pomagać innym w popełnianiu błędów? Żonglowanie wydaje się magiczną i trudną sztuką. Tymczasem każdy może się tego nauczyć! Gdzie jest haczyk? Tajemnica nauki żonglowania tkwi w umiejętnym... upuszczaniu piłeczek. Podczas warsztatu będziemy się uczyli, jak to robić, by zachować luz i radość, które są niezbędne do podejmowania wyzwań i osiągania celów.
Piotr Idziak – aktor Teatru Figur Kraków, animator teatru cieni, monocyklista górski. Trener i facylitator procesu twórczego, korzysta z technik kuglarskich w pracy z grupami.
Warsztat: Jak przeżyć wtopę, by się nie stopić? Krótki przewodnik emocjonalnej obsługi wtop
Czy da się przeżyć wtopę bez bólu? Czy wszystkie emocje są na miejscu? Czy emocje mogą być przeszkodą w działaniu? Zapraszam na warsztaty, na których dowiemy się, jak obsłużyć wtopę, by nie utonąć w emocjonalnym bagienku. Poznamy też ważne kroki, które pozwolą mądrze przeżyć emocje związane z porażką oraz sprawią, że uczucia staną się sprzymierzeńcem w działaniu, współpracy i tworzeniu.
Maria Libiszewska – psycholożka, psychoterapeutka, trenerka i tutorka. Tworzy programy rozwojowe i szkolenia z zakresu kompetencji miękkich, przywódczych oraz z tutoringu jako spersonalizowanej metody pracy. Przeprowadziła ponad 3000 godzin szkoleń i warsztatów dla szkół, firm i organizacji w całej Polsce. Zarówno w pracy grupowej, jak i indywidualnej korzysta z odkryć psychologii pozytywnej, czyli towarzyszy innym w odkrywaniu własnego potencjału, talentów, mocnych stron i życiowych celów oraz wspiera w skutecznej ich realizacji. Jej pasją jest świat emocji, a misją rozwijanie inteligencji emocjonalnej oraz umiejętności twórczego korzystania z uczuć podczas pracy, podejmowania decyzji i budowania relacji. Lubi też wymyślać, inspirować innych do rozwoju i szukać nowych rozwiązań.
Warsztat: Czy powtarzanie tego samego błędu jest już decyzją?
Warsztat skupi się na tym, jak warunki, w jakich dokonujemy wyborów, kształtują nasze decyzje, a także jak nieuświadomione uprzedzenia i zadawane pytania mogą je modyfikować. Poznamy również różne metody wspomagające mądrą ewaluację i proces podejmowania decyzji. Na koniec zajmiemy się kwestią „co nas pcha, a co nas powstrzymuje?”, czyli siłami, które wpływają na nasze działania i ich ograniczenia.
Maciej Zygmunt – od 2016 r. prowadzący program Bardzo Młoda Kultura w woj. śląskim, badacz i konsultant samorządowych polityk w obszarze kultury, ewaluator w zespole koordynującym akredytacją programu Erasmus+ na lata 2021–2027 w Regionalnym Instytucie Kultury im. Wojciecha Korfantego.
Prelegenci
Daniel Arbaczewski
Aktor, reżyser, pedagog teatralny. Jest absolwentem wydziału lalkarskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu. Przez wiele lat był
aktorem Teatru im. Hansa Christiana Andersena w Lublinie. Reżyseruje, prowadzi projekty i sesje warsztatowe w teatrach i ośrodkach kultury w Polsce i za granicą. Współpracuje z teatrami z Belgii, Grecji, Norwegii, Meksyku, Indonezji i Egiptu. Na zaproszenie Ministerstwa Kultury Kuwejtu i Egiptu prowadził autorskie programy warsztatowe podczas międzynarodowych festiwali w Kuwejcie i Kairze. Obecnie pracuje w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie, gdzie odpowiada za tworzenie programów edukacyjnych i kreatywnych.
Maja Dobkowska
Pedagożka, animatorka, edukatorka i trenerka; pracuje z dziećmi i młodzieżą, a także z grupami dorosłych, np. z nauczycielami i kadrami kultury. Wydała dwie książki dla dzieci: O Nowej Hucie twórczych zabaw kilka i Konik i Koninka, jest także współautorką serii Myślanki. Kieruje zespołem edukacji kulturowej w MIK-u. Uprawia spacerologię i lubi, żeby nic nie było dwa razy tak samo.
Piotr Idziak
Aktor Teatru Figur Kraków, animator teatru cieni, monocyklista górski. Trener i facylitator procesu twórczego, korzysta z technik kuglarskich w pracy z grupami.
Piotr Knaś
Ukończył etnologię oraz europeistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz studia podyplomowe w zakresie ekonomii społecznej na Uniwersytecie Ekonomicznym. Od 2008 roku jest pracownikiem MIK-u, w którym koordynuje program „Małopolskie Obserwatorium Kultury”. Jest przewodnikiem beskidzkim i członkiem Studenckiego Koła Przewodników Górskich w Krakowie.
Maria Libiszewska
Psycholożka, psychoterapeutka, trenerka i tutorka. Tworzy programy rozwojowe i szkolenia z zakresu kompetencji miękkich, przywódczych oraz z tutoringu jako spersonalizowanej metody pracy. Przeprowadziła ponad 3000 godzin szkoleń i warsztatów dla szkół, firm i organizacji w całej Polsce. Zarówno w pracy grupowej, jak i indywidualnej korzysta z odkryć psychologii pozytywnej, czyli towarzyszy innym w odkrywaniu własnego potencjału, talentów, mocnych stron i życiowych celów oraz wspiera w skutecznej ich realizacji. Jej pasją jest świat emocji, a misją rozwijanie inteligencji emocjonalnej oraz umiejętności twórczego korzystania z uczuć podczas pracy, podejmowania decyzji i budowania relacji. Lubi też wymyślać, inspirować innych do rozwoju i szukać nowych rozwiązań.
Tomasz Włodarski
Dyrektor Małopolskiego Instytutu Kultury w Krakowie. Filozof z doświadczeniem zawodowym w zarządzaniu. Pracował w jednostkach samorządowych oraz organizacjach pozarządowych w Polsce i Wielkiej Brytanii. Ceni zdrowy rozsądek i racjonalizm.
Maciej Zygmunt
Od 2016 r. prowadzący program Bardzo Młoda Kultura w woj. śląskim, badacz i konsultant samorządowych polityk w obszarze kultury, ewaluator w zespole koordynującym akredytacją programu Erasmus+ na lata 2021–2027 w Regionalnym Instytucie Kultury im. Wojciecha Korfantego.
Młodzieżowa Grupa Badawcza MIK
Grupa młodych wolontariuszy współpracujących z Małopolskim Instytutem Kultury w obszarze badań w kulturze.
Tam też przez cały czas trwania Forum (do godziny 17:00) będzie można napić się kawy i coś zjeść.
Po lunchu, który zaplanowaliśmy na godzinę 12:45, przeniesiemy się do Piekarni Sztuki, która znajduje się po drugiej stronie ulicy. Tam odbędą się rozmowy w formule long table oraz warsztaty.
Ponieważ plan jest napięty i chcemy ten czas z Wami maksymalnie wykorzystać, prosimy o możliwie punktualne przybywanie na poszczególne spotkania, a w szczególności na warsztaty.
Jak sprawdzić, na jakie warsztaty się zapisałem(-łam) i w której sali się odbędą?
W Piekarni Sztuki wywieszone będą listy osób uczestniczących w poszczególnych warsztatach z nazwą sali, w której się odbędą. Możesz również zapytać o to w punkcie rejestracyjnym w Centrum Dźwięku.
Co to jest inspiratorium i long table?
Inspiratorium to seria krótkich autorskich wystąpień, pokazów albo występów. Za każdym z nich stoi człowiek, który ma do przekazania jedną ideę, myśl, odkrycie, do których doszedł w swojej pracy. My podczas Forum skupimy się oczywiście na wtopach, porażkach i fakapach. Inspiratorium, jak sama nazwa wskazuje, ma inspirować, skłaniać do refleksji, zachwycać, ale też sprowokować nas do rozmowy.
Long table to formuła dyskusji, w której nie ma podziału na prowadzących, pytających i słuchających. Możesz w dowolnym momencie opuścić dyskusję, możesz mówić, możesz tylko słuchać. Przy „długim stole” równie ważne co badania naukowe są Twoje odczucia i doświadczenia.
Co będziemy jeść?
Zaplanowaliśmy dwie przerwy kawowe z poczęstunkiem oraz wegetariański lunch składający się z zupy i drugiego, ciepłego dania.
Muszę „podbić delegację”, potrzebuję zaświadczenia dla pracodawcy itp. – gdzie to zrobię?
We wszystkich sprawach dotyczących formalności zapraszamy do punktu rejestracyjnego, który będzie zlokalizowany przy wejściu do Centrum Dźwięku. Tam będzie można podbić pieczątkę na delegacji. Tam odpowiemy też na wszystkie dręczące Was pytania.
Jak dojechać i gdzie zaparkować?
Zaparkować można bezpośrednio przez Centrum Dźwięku, na dużym parkingu, zarezerwowanym tego dnia tylko dla uczestników Forum.
Przystanek najbliższy Centrum Dźwięku to Niepołomice Rynek 1. Stamtąd do Centrum Dźwięku jest około 450 m (6 minut spacerem).
Jeśli macie znajomych ze swojej okolicy, którzy również wybierają się na Forum, zachęcamy do wspólnego podróżowania jednym samochodem.
Czy wszystkie miejsca, gdzie odbywa się Forum, są w pełni dostępne? Z kim mogę się skontaktować w sprawie dostępności lokalizacji Forum?
Przestrzenie Małopolskiego Centrum Dźwięku i Słowa oraz Piekarni Sztuki są dostępne pod względem architektonicznym. W razie potrzeby uzyskania informacji o tych budynkach, lub w razie potrzeby skorzystania z usługi osoby tłumaczącej PJM, prosimy o kontakt, najpóźniej tydzień przed wydarzeniem, z Magdaleną Augustyn: tel./SMS: 668 064 407 lub e-mail: augustyn@mik.krakow.pl.