W tym numerze chcielibyśmy podejść do zagadnienia regionalizmu w architekturze bez nostalgii i retoryki powrotu do (trudno definiowalnych) źródeł. W regionalizmie, rozumianym diachronicznie jako pewna tendencja potencjalnie obecna w każdym okresie historycznym, interesuje nas nie uwsteczniająca ideologia „autentyczności”, lecz przeciwnie, postępowy potencjał tkwiący w twórczej inspiracji kulturą rodzimą. Bardziej zatem niż na narodowe składanki regionalne przełomu XIX i XX wieku (od których abstrahować nie możemy), będziemy zwracać uwagę na rolę tradycji i inspiracji regionalnych w architekturze i sztuce modernizmu, zarówno jeśli chodzi o świadome wybory twórców, jak też na te wymuszone przez okoliczności historyczne i polityczne. Choć jesteśmy świadomi, że linia podziału między tożsamościowym wymiarem regionu a jego potencjałem twórczym i operacyjnym jest bardzo płynna, będzie nas nurtować tym razem nie konstrukt tożsamości, lecz funkcjonalność, organiczność i pomysłowość rozwiązań i inspiracji kulturą regionalną. Dlatego będziemy się skupiać na różnorodnych propozycjach modernizmu, ale także na ciekawych przykładach współczesnych.
W numerze:
Regionalizm: sposób percepcji czy strategia rozwoju? | Ákos Moravánszky
Rozbiórka, improwizacja, a rzeki tam, gdzie były | Magdalena Zych
Więcej niż ikona | Jana Tichá
Warszawscy pejzażyści, krakowscy geometrzy | Maciej Miłobędzki
Ambasada | Stanisław Deńko
Forma z lica ziemi | Kamila Twardowska
Migawki ze słowackiego regionalizmu | Daniela Majzlanová, Martin Varga
Przekleństwo tradycji | Damas Gruska
Błogość | Roman Rutkowski
Co może, a co nie może być regionem | Jurko Prochaśko
Konstrukcje faszyzmu | Sergio Poretti, Tullia Iori
Tradycja i nowość (I) | Juhani Pallasmaa
Pięć nóg kameleona | Jarosław Szewczyk
W stronę krytycznego regionalizmu (I) | Kenneth Frampton
W stronę krytycznego regionalizmu (II) |
Tradycja i nowość (II) | Juhani Pallasmaa