Czym naprawdę była (jest i będzie) pandemia COVID-19, nieprędko się dowiemy, ale nie ulega wątpliwości, że wirus jak papierek lakmusowy obnażył do kości to, co istniało już wcześniej i na co nie chcieliśmy patrzeć: skutki późnego kapitalizmu, niedoinwestowanie podstawowych działów infrastruktury państwa (jak służba zdrowia i edukacja), nierówności społeczne i świat postprawdy, utkany ze zwalczających się, niesprawdzalnych (z braku dostępu do rzeczywistości) narracji, podobnie bowiem jak zmiany klimatu, koronawirus jest hiperobiektem. Tymczasem poza światłem kamer, daleko od dyskusji i teorii, konkretne pojedyncze ludzkie ciała umierały (i umierają) na wirusa albo na inne choroby, albo na zwykłą biedę. A my tego wszystkiego już nie umiemy zebrać w jedną całość.
Choć zajmowanie się tematyką doraźną nigdy nie było celem naszego czasopisma, tym razem stwierdziliśmy, że pandemia zbyt mocno dotknęła naszą rzeczywistość, więc nie możemy przejść obok niej obojętnie i trzymać się raz ustalonej listy tematów. Postanowiliśmy zatem podjąć ryzyko skonfrontowania się na gorąco z tym, co się działo (i dzieje) na zewnątrz, w nadziei, że dzięki temu zdołamy nieco uporządkować myśli i zbierzemy kilka ważnych refleksji będących zapisem tego trudnego czasu.
Spis treści:
PRZERWA NA MYŚLENIE KRYTYCZNE | Juhani Pallasmaa
NIEPEWNOŚĆ | Dorota Leśniak-Rychlak
ŻYĆ Z ZAKAŻONĄ PLANETĄ | Elke Krasny
CZARNY ŁABĘDŹ | Marcin Szoska
WSZYSCY JESTEŚMY SĄSIADAMI? | Wiktoria Szczupacka
GDZIE SĄ DZIECI? | Weronika Idzikowska
INFRASTRUKTURA, GŁUPCZE! | Łukasz Afeltowicz, Jacek Gądecki
PASOŻYT | Karol Kurnicki
COVID-19 CZYLI ZDZIERANIE MASEK | Krzysztof Nawratek, Faith Ng’Eno
PO PANDEMII NIE UCIEKAJMY OD MIAST | Łukasz Pancewicz
KONIEC ŚWIATA, JAKI ZNAMY | Artur Wabik
EPIDEMIE A MIASTA W XIX WIEKU, CZYLI JAKI JEST POŻYTEK Z KATASTROFY | Aleksander Łupienko
JAK EPIDEMIE ZMIENIŁY OBLICZE PÓŁKULI ZACHODNIEJ | Kinga Zemła
NIEZBĘDNA UTOPIA | Rossano Baronciani
DETEKTOR NIERÓWNOŚCI | rozmowa Isabelli Mattazzi z Yves’em Cittonem