Partycypacyjne zarządzanie w lokalnych instytucjach kultury a profile uczestnictwa w kulturze.
Polecamy Państwa uwadze publikację Partycypacja publiczna. O uczestnictwie obywateli w życiu wspólnoty lokalnej wydaną w ramach projektu Decydujmy razem przez Instytut Spraw Publicznych.
Partycypacja – jako wyróżniony aspekt ustroju politycznego i zarazem problem – pojawia się wraz z nowoczesną demokracją, a nabiera znaczenia na tle współczesnego kryzysu uczestnictwa w polityce i deficytu demokracji w procesach decyzyjnych sfery publicznej. […] Kwestia partycypacji, która będzie dalej omawiana w przejawach historycznych, nie ogranicza się jedynie do samego prawa do wywierania wpływu na sferę publiczną, do zinstytucjonalizowanych lub nieformalnych form oddziaływania na sprawy istotne dla jednostek i grup. Partycypacja ma także swoją odwrotną stronę – rodzi więź z instytucjami zbiorowości, poczucie odpowiedzialności za sprawy grupy i gotowość do jej wsparcia w różnej formie w razie potrzeby. (źródło: Partycypacja publiczna. O uczestnictwie obywateli w życiu wspólnoty lokalnej, str. 26)
W publikacji:
Wymiary partycypacji publicznej
- Andrzej Waśkiewicz; Obywatel twórcą ładu społecznego: Machiavelli, Rousseau, de Tocqueville
- Jerzy Bartkowski; Tradycje partycypacji w Polsce
- Arkadiusz Peisert, Krzysztof Stachura; Partycypacja jako wynik rozwoju technik
komunikowania i zmian charakteru sfery publicznej - Kazimierz W. Frieske, Kinga Pawłowska; Obywatelska partycypacja: migotanie idei
Modele partycypacji publicznej – teoria i praktyka społeczna
- Tomasz Kaźmierczak; Partycypacja publiczna: pojęcie, ramy teoretyczne
- Anna Olech, Tomasz Kaźmierczak; Modele partycypacji publicznej
- Katarzyna Dzieniszewska-Naroska, „Odwołać wójta!”, czyli o narodzinach partycypacji
- Piotr Matczak; Formy partycypacji w procesie politycznym w zakresie ochrony środowiska
- Arkadiusz Peisert, Demokracja deliberacyjna a praktyka społeczna
- Tomasz Kaźmierczak, Partycypacja publiczna: obywatel jako koproducent usług publicznych