Badania

Uważamy, że diagnozy o wysokiej jakości służą doskonaleniu i ożywianiu działań oraz są podstawą budowania strategii rozwoju kultury w regionie. Dlatego prowadzimy długofalowe projekty badawcze, przygotowujemy rozpoznania sytuacji w kulturze, zajmujemy się ewaluacją i organizowaniem procesów partycypacyjnych.

Współpracujemy z wieloma placówkami badawczymi w kraju. Realizowaliśmy projekty dla Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Programu Rozwoju Bibliotek, Miasta Krakowa, Narodowego Centrum Kultury i innych.

Wszystkie nasze działania doszły do skutku dzięki spotkaniom z ludźmi, których celem jest odkrywanie kultury i wykorzystywanie wiedzy w praktyce.

Zapraszamy Państwa do zapoznania się z metodologią badań zrealizowanych w ramach tego projektu. Poniżej znajdują się informacje o wyborze próby badawczej, użytych narzędziach badawczych oraz głównych kategoriach analizy. 10 gmin w Małopolsce Wyszukując gminy do badań, oparliśmy się na oficjalnym podziale regionu na podregiony: wydzielony Kraków, krakowski, tarnowski, nowosądecki i oświęcimski. Zdecydowaliśmy aby każdy z tych podregionów był reprezentowany oraz aby gminy wykazywały istotne (naszym zdaniem) z punktu widzenia funkcjonowania obszaru kultury fenomeny i podziały na: gminy wiejskie, miejsko-wiejskie i miejskie, gminy funkcjonujące, opierając się na różnych typach gospodarki (przemysł, usługi, rolnictwo, turystyka ), gminy o silnej tożsamości (narracji) regionalistycznej (specyfika Karpat) oraz na gminy bez takich znaczeń kultury, gminy o jednorodnej strukturze etnicznej oraz na te zamieszkałe przez mniejszości etniczne, gminy będące lokalnymi centrami, na te położone prowincjonalnie względem nich oraz na te funkcjonujące w ramach metropolii krakowskiej, gminy o dużych i małych (w znaczeniu mniej spektakularnych) walorach natury. Techniki badawcze Aby opisać każdą gminę i zebrać materiał badawczy, zdecydowaliśmy się przeprowadzić badania terenowe z użyciem trzech technik badań jakościowych: obserwacji uczestniczącej, zogniskowanych wywiadów grupowych, wywiadów pogłębionych. W wybranych pięciu gminach zostały przeprowadzone obserwacje uczestniczące, a we wszystkich gminach dwa zogniskowane wywiady grupowe (w każdym uczestniczyło od 4 do 8 osób ) oraz dwa wywiady pogłębione.

Prezentujemy Państwu scenariusz publikacji opracowywanej w ramach projektu "Biblioteki w społeczeństwie wiedzy - strategie dla przyszłości". Publikacja zostanie wydana w kwietniu 2011 roku. Publikacja będzie miała charakter podręcznika i będzie dotyczyła zarządzania instytucją kultury. Jej głównym obszarem tematycznym będzie zarządzanie programem wspierania rozwoju kultury w regionie. Dlatego głównym odbiorcą książki chcemy uczynić regionalne (i ponad lokalne) instytucje kultury, które niezależnie od własnego modelu instytucji (muzeum, teatr, centrum kultury, biblioteka) działają na rzecz rozwoju kultury (wspomagając rozwój badaniami, strategiami, szkoleniem i konsultingiem, inicjując sieci i partnerstwa, inkubując nowe przedsięwzięcia, wspierając inne podmioty i aktorów kultury w regionie). Publikacja nosi na razie roboczy tytuł "Zarządzanie strategiczne (regionalną) instytucją kultury". Główny Cel Podręcznika Głównym celem podręcznika jest wskazanie i analiza najważniejszych wyzwań i barier związanych z zarządzaniem strategicznym regionalną instytucją kultury w kontekście realizowania programu wspierania rozwoju kultury w regionie. Zarządzanie strategiczne wiąże się z dwoma głównymi obszarami: zarządzaniem procesami wewnętrznymi w instytucji (jak uczynić z niej sprawną, skuteczną i efektywną „przestrzeń” realizacji zaprogramowanych celów wspierania rozwoju kultury), zarządzaniem relacjami z otoczeniem - środowiskiem oddziaływania instytucji (co i jak czynić, aby wspomagać rozwój sektora kultury w regionie). Pragniemy, aby ten podręcznik mógł służyć jako pomoc menadżerom instytucji kultury w zarządzaniu tymi dwoma obszarami. Z uwagi na własną tradycję i historię, a także z powodu realizowanego programu, regionalne instytucje kultury mogą się od siebie bardzo różnić, np. pod względem stosowanych metodologii pracy oraz obszarów kultury, na których działają. Taka różnorodność organizacji wymaga: tworzenia rozwiązań systemowych (na poziomie państwa i regionu), w ramach których, regionalne instytucje kultury będą mogły współdziałać i posiadać własne obszary odpowiedzialności, tworzenia partnerstw i sieci współpracy, w ramach których będzie możliwa koordynacja (wertykalna i horyzontalna) działań związanych z rozwojem sektora kultury, organizacji pracy w ramach nowoczesnych systemów zarządzania regionalnego. Chcemy, aby ten podręcznik wskazał potencjał regionalnych instytucji kultury do współtworzenia takiego systemu rozwoju kultury.
Załaduj kolejne