Kultura miejska – węzły i przepływy
Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej opublikował raport będący podsumowaniem Małopolskiego Kongresu Polityki Społecznej pt. (Nie)czekając na starość. Wyzwania dla polityki społecznej w obliczu demograficznych przemian. Konferencja odbyła się 15 i 16 listopada 2012 roku, debata skupiała się na zagadnieniach aktywizacji społecznej seniorów, zmieniających się potrzebach dotyczących opieki nad osobami starszymi oraz strategicznego podejścia polityk publicznych do rozwiązywania problemów wynikających ze zmian demograficznych. W publikacji znajduje się również tekst Kultura miejska – węzły i przepływy, czyli uczestnictwo seniorów w kulturze:
O seniorach zazwyczaj mówi się w kontekście „starzenia się społeczeństwa” – a zatem stawia się przede wszystkim pytanie, jak opiekować się ludźmi starszymi. Pojawia się czasem także kwestia „srebrnej gospodarki”: gospodarki nakierowanej na potrzeby ludzi starszych. W strategiach dotyczących grupy 55+ akcentuje się typ myślenia o seniorach jako homogenicznej grupie wymagającej aktywizacji, zwiększonych nakładów na zdrowie, opieki i nadzoru. Tymczasem z badań wyłania się obraz nieco odmienny. Przede wszystkim osoby z tej grupy charakteryzują się niezwykłą różnorodnością potrzeb, sposobów bycia w świecie, praktyk kulturowych, sposobów spędzania wolnego czasu, jak i bardzo różnymi problemami: zdrowotnymi, bytowymi, społecznymi. W obszarze kultury nie chodzi zatem o wyważenie „oferty dla seniorów” ani o stworzenie specjalnego pakietu skierowanego do tej grupy: wydzielonych placów zabaw i wydarzeń „dla staruszków”. W swoich wyborach seniorzy chcą mieć wolność uczestnictwa i działania. Potrzebują przyjaznych rozwiązań w zakresie ich mobilności, zmysłów, percepcji, możliwości finansowych, aby – starzejąc się – nie trafiali na bok, do umieralni. Starzenie się to dla pewnej grupy osób fakt zaznaczający się od samego momentu przejścia na emeryturę, związany z bardzo różnymi niedomaganiami i kłopotami w samodzielnym egzystowaniu. Dla równie jednak widocznej grupy emerytura to bardzo długi czas aktywności bez wielkich kłopotów związanych z posuwaniem się w latach. Miasto – w zakresie usług społecznych – powinno być przyjazne wszystkim grupom wiekowym i różnorodnym stylom życia, często zależnym od stanu zdrowia, kompetencji społecznych, wsparcia ze strony innych. (źródło: (Nie) czekając na starość. Wyzwania dla polityki społecznej w obliczu demograficznych przemian, s.69)
W publikacji tej znajdują się również inne ciekawe artykuły dotyczące np. projektowania miasta przyjaznego seniorom, uniwersytetów III wieku, aktywności seniorów w sieci itp. Zapraszamy do lektury.