Aktualności
Celem Kongresu jest rozwój i modernizacja polskiej edukacji, a zorganizowany został przez Uniwersytety Ekonomiczne z Krakowa, Katowic, Poznania i Wrocławia oraz Szkołę Główną Handlową w Warszawie pod przewodnictwem Fundacji Promocji i Akredytacji Kierunków Ekonomicznych. Małopolski Instytut Kultury przeprowadził w jego czasie warsztaty poświęcone możliwości prowadzenia edukacji ekonomicznej w oparciu o wiedzę historyczną oraz poprowadził „stolik refleksji” na temat potencjału wykorzystania gier w pracy dydaktycznej.
Tegoroczny Kongres poświęcony był w dużym stopniu zagadnieniom współpracy szkół wyższych z biznesem i z miastem w zakresie wsparcia przez władze miejskie oferty dydaktycznej szkół i dostosowania jej do potrzeb rynku pracy, a także komunikacji międzypokoleniowej (pokolenia X, Y, Z oraz Alfa) między pracodawcami i wykładowcami a pracownikami i studentami z nowych grup pokoleniowych.
Podczas warsztatów zaprezentowana została wypracowana i rozwijana od 2007 roku w Małopolskim Instytucie Kultury metoda interpretacji dziedzictwa (wiedzy historycznej) na potrzeby edukacji ekonomicznej polegająca na wyborze określonego wątku historycznego (okresu, miejsca, zjawiska, bohatera), jego interpretacji (wybraniu perspektywy, sposobu prowadzenia opowieści), a następnie opracowaniu narzędzi edukacyjnych (np. prezentacji, scenariusza zajęć, gry ekonomicznej inspirowanej historią). Działanie metody zostało omówione na przykładzie gry Oil City inspirowanej działalnością XIX-wiecznych przedsiębiorców, pionierów galicyjskiego przemysłu naftowego oraz rozgrywki gry symulacyjnej Chłopska Szkoła Biznesu, po której przeanalizowano zagadnienia ekonomiczne możliwe do wprowadzenia za pomocą gry podczas zajęć na uczelni – zarówno makro- (np. prawo podaży i popytu, inflacja, system podatkowy, rynek pieniądza, produkt krajowy brutto), jak i mikroekonomiczne (np. finanse, księgowość, techniki negocjacyjne).
W ramach „stolika refleksji” omówiono natomiast wybrane zalety i wady wykorzystania gier w dydaktyce oraz sposoby, w jaki mogą być one wykorzystywane. Do zalet można zaliczyć następujące cechy gier jako narzędzi edukacyjnych:
- to narzędzie do pracy z grupami angażujące wszystkich uczestników zajęć,
- to model ekonomiczny, czyli względnie prosty i przejrzysty obraz rzeczywistości,
- szansa na prowadzenia obserwacji i analizy zachowań uczestników oraz ich skutków,
- wielowariantowość, czyli możliwość zmieniania warunków lub celów działania graczy w zależności od celu edukacyjnego osoby prowadzącej zajęcia.
Możliwe problemy lub ryzyka związane z korzystaniem z gier:
- aspekt rozrywkowy może przeważyć nad edukacyjnym (kluczowa jest w tym przypadku rola prowadzącego zajęcia, który może wykorzystać doświadczenia wyniesione z gry do refleksji i skłonić uczestników zajęć do wyciągania wniosków),
- dodatkowe nakłady na przygotowanie i prowadzenie gry: czas i pieniądze potrzebne na testy mechanizmu itd.
- symulacja nie jest realną praktyką biznesową (być może lepiej ćwiczyć wdrożenie czegoś w praktyce, poprzez pilotaż itp. w realnym świecie, choć pojawił się również głos, że symulacja jest łatwiej dostępna dla studentów niż praktyki czy eksperymenty ekonomiczne w realnym świecie).
Na pytanie: „W jaki sposób można wykorzystywać gry w procesie edukacyjnym?” zaproponowano trzy wstępne odpowiedzi:
- pokaz gry, który umożliwia obserwację, analizę i wnioskowanie,
- uczestnictwo w rozgrywce, czyli uczenie się przez praktykę i doświadczenie,
- tworzenie gry przez studentów, czyli współtworzenie eksperymentu ekonomicznego, modelowanie warunków dla zachowań i decyzji graczy oraz „ożywianie” i sprawdzanie teorii ekonomicznych w działaniu.
***
Gospodarzem Kongresu, który odbył się dniach 23–24 listopada 2016 roku, był Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie. Warsztaty i „stolik refleksji” poprowadził Sebastian Wacięga z Małopolskiego Instytutu Kultury we współpracy z trenerką Chłopskiej Szkoły Biznesu Anną Sarlej oraz wolontariuszkami MIK-u – Anną Konopką i Oliwią Janik.