Bez kategorii
Instrukcja ze spotkania pn. Wymiennik wizualny, które poprowadziła Wera Idzikowska*.
Wymiennik wizualny to niekonwencjonalna metoda poszukiwania inspiracji do tworzenia działań w obszarze kultury, czerpiących z kontekstu lokalnego lub osobistego. Wystarczy baczne spojrzenie na otaczającą nas rzeczywistość i nieco szaleństwa, by popatrzeć nieco inaczej niż zwykle.
Wymiennik jest swoistym wariantem burzy mózgów. Ważne, by do udziału w Wymienniku zaprosić minimum trzy osoby.
- Zdobądź maile lub nr-y telefonów uczestników Wymiennika.
- Każdemu uczestnikowi na dwa/jeden tydzień przed spotkaniem Wymiennika podeślij wiadomość o treści:
Spróbujcie popatrzeć trochę inaczej na otaczający Was świat – może z innej perspektywy, może z przymrużeniem oka, może zza ciemnych okularów, może spoglądając przez kolorową butelkę… itd. Śmiało! Obserwując świat w zupełnie inny sposób, przypatrzcie się uważnie elementom: rzeczom, ludziom, stanom, sytuacjom… itd., które się w Waszym świecie powtarzają. Przynieście opowieść o takim elemencie na najbliższe spotkanie Wymiennika Wizualnego.
- W trakcie spotkania Wymiennika poproś uczestników, by każdy opowiedział o swoich spostrzeżeniach. Po każdej refleksji spróbujcie zastanowić się wspólnie, jak dane spostrzeżenia można wykorzystać w pracy animatora społeczno-kulturowego.
Propozycje z naszego kwietniowego Wymiennika wizualnego:
- Stare domowe przedmioty o dużej wartości sentymentalnej.
Propozycja: wystawa przedmiotów oraz towarzyszących im opowieści, zapisanych na rozmaitych nośnikach: na papierze, na dyktafonie, na krótkim filmie…
- Aura miejsc i ludzi.
Propozycja: teatralizowana gra terenowa, w trakcie której uczestnicy będą poruszać się zgodnie z podarowaną im wcześniej mapą aury miejsca, poszukując tego, co niewidoczne dla oczu, a sterowane za pomocą zmysłu węchu, dotyku, słuchu, smaku.
- Powtarzalne elementy biżuterii, np. korali.
Propozycja: międzypokoleniowe warsztaty, w trakcie których uczestnicy tą samą techniką (haftując, malując, rzeźbiąc…) będą pracować nad tym samym tematem-skojarzeniem, np. miłość, przyjemność itp. W trakcie warsztatów istotna jest atmosfera dyskusji, wymiany myśli, opowieści. Efekty międzypokoleniowych spotkań mogą zostać zaprezentowana na wystawie.
- Spojrzenie z perspektywy dziecka.
Propozycja: rodzinne warsztaty, w trakcie których rodzicom i dzieciom zostanie zadane to samo pytanie z prośbą, by odpowiedź wykonali w konkretnej technice artystycznej – każdy osobno i bez konsultacji ze sobą. Najciekawszy w działaniu jest jego efekt: zaskoczenie w sposobie interpretacji świata.
* Wera Idzikowska – kulturoznawczyni, pedagożka teatru, animatorka społeczno-kulturowa, antropolożka fotografii, absolwentka Laboratorium „Projektowanie Kultury” oraz Szkoły Pedagogów Teatru w ramach Instytutu Teatralnego im. Z. Raszewskiego w Warszawie, kuratorka i koordynatorka projektów edukacji i animacji kulturalnej w Małopolskim Instytucie Kultury.