Podczas oprowadzań opowiemy zarówno o architekturze Arki Pana, jak i o trudnej historii jej powstawania na terenie Nowej Huty – wzorcowego miasta socjalistycznego.
3 WRZEŚNIA 2016 (SOBOTA)
Oprowadzanie po kościele z dziennikarką i mieszkanką Nowej Huty Katarzyną Kobylarczyk oraz architektką Barbarą Stec
Gdzie: Arka Pana, ul. Obrońców Krzyża 1, Kraków-Bieńczyce
Kiedy: 10.00, 12.00, 13.00, 14.00 (Katarzyna Kobylarczyk), 15.00, 16.00, 17.00 (Barbara Stec)
Czas trwania: 50 min (godz. 17.00: 30 min)
Arka Pana, bo pod taką nazwą znany jest kościół pw. Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie-Bieńczycach, jest monumentalnym „statkiem” mogącym pomieścić nawet 6000 osób na powierzchni 1300 m². Zarówno zewnętrzny kształt kościoła, jak i jego wystrój obfitują w odniesienia symboliczne.
Pochyłe ściany wydęte niczym żagle, krzyż wznoszący się jak maszt nad częściowo przeszklonym dachem, siedmioro drzwi prowadzących do budynku – to tylko kilka z elementów statku-arki, który miał wypłynąć z nowohuckiego blokowiska ku wolności.
Świątynia ta, zbudowana w 1965 roku według projektu Wojciecha Pietrzyka, stanowi jeden z najlepszych przykładów architektury późnego modernizmu w Polsce.
Zapraszamy do wysłuchania opowieści o architekturze Arki i o trudnej historii jej powstawania na terenie Nowej Huty – wzorcowego miasta socjalistycznego.
Katarzyna Kobylarczyk – dziennikarka i reportażystka, zawodowo pisze i czyta. Nowohucianka z urodzenia i zamiłowania. Historii tej dzielnicy poświęciła zbiór reportaży Baśnie z bloku cudów. Autorka pięciu książek towarzyszących Małopolskim Dniom Dziedzictwa Kulturowego: W tym sęk, Wejdź na szlak!, Wielki wybuch 1914–1918, Był sobie czas i Wszystko płynie. O Hiszpanii – jej drugiej ojczyźnie – napisała książkę Pył z landrynek. Uwielbia smażone chipirones i zapiekanki z placu na Bieńczycach. Święcie przekonana, że bez kawy nie ma życia. Bałaganiara.
dr Barbara Stec – architekt, scenograf. Pracuje w Katedrze Scenografii krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych i na Wydziale Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. W 2000 roku obroniła na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej doktorat z zakresu związków architektury współczesnej ze sztuką spektaklu, przygotowywany we współpracy z IUAV w Wenecji. Autorka kilku projektów architektonicznych, scenografii teatralnych i telewizyjnych. Zajmuje się teorią i krytyką architektury współczesnej. Jej pasją jest wykonywanie malowideł ściennych. Obecnie zajmuje się badaniem relacji architektury ze światłem słonecznym.