Opis
Termin „przestrzeń”, choć stosunkowo młody i wieloznaczny, w XX-wiecznych rozważaniach na temat architektury okazał się absolutnie kluczowy. W tym numerze przyglądamy się przestrzeni jako problemowi filozoficznemu, fizycznemu i społecznemu, szczególnie w kontekście zmian współcześnie zachodzących w jej ujmowaniu. Mówimy o abstrakcyjnym pojęciu, jednak zawsze odnosimy się do ludzkiego jej doświadczania.
W tym numerze:
- o byciu z przestrzenią osobistym i wspólnotowym opowiada Tadeusz Sławek,
- panoramę ujmowania przestrzeni w teorii architektury XX wieku kreśli Ákos Moravánszky,
- Cosimo Monteleone zastanawia się, dlaczego Frank Llyod Wright niszczył pudło,
- Harry Mallgrave rysuje obraz kultury współczesnej architektury, szczególnie w odniesieniu do ostatnich ustaleń neurokognitywistyki.
