Opis
Od trzech dekad w całej Europie zauważalny jest prawdziwy wysyp pseudohistorycznych rekonstrukcji. Można je interpretować jako odbicie mentalnej kondycji współczesnych społeczeństw, szukających w obliczu globalnych kryzysów ukojenia w przeszłości. Problemy współczesności mają wpływ także na zachowane dziedzictwo. Źle pojęta opieka nad zabytkami – służąca przekształceniu ich w towar do masowej konsumpcji – skutkuje usunięciem realnego życia z najważniejszych fragmentów miast podporządkowanych pustce turystycznego spektaklu. Zabytkowe ikony mają przynajmniej szansę zachować swoją materialną strukturę. Ale co z obiektami niszczonymi w konfliktach wojennych czy w wyniku zmian klimatycznych? Czy ocalenie zagrożonego dziedzictwa dla następnych pokoleń i szeroki, demokratyczny dostęp do niego zapewnią skany 3D – technologiczna nadzieja współczesnej konserwacji? I najważniejsze – czy potrafimy dać świadomą odpowiedź na pytanie, w jakim celu i dla kogo chcemy zachować pamiątki przeszłości?
W numerze:
- Hilde Heynen bada problem przemijalności w architekturze nowoczesnej,
- Jorge Otero-Pailos analizuje Manifest Konserwacji OMA,
- Tomasz Fudala, Arnold Bartetzky i Owen Hatherley opisują polityczne aspekty rekonstrukcji dziedzictwa architektonicznego,
- Michał Wiśniewski demaskuje konserwację jako narzędzie kapitału,
- Vladimír Czumalo stawia pytania o tożsamość, autentyczność i godność zabytków,
- Tomasz Waliszewski opowiada o dziedzictwie archeologicznym w realiach wojny w Syrii i zdestabilizowanego Iraku,
- Roma Sendyka i Wojciech Wilczyk rozmawiają o dawnym KL Plaszow – miejscu, którego się nie konserwuje,
- Jakub Woynarowski projektuje okładkę, ilustruje kilka tekstów w numerze i zastanawia się nad koncepcją Muzeum Pustki.
