Opis
Trudno zajmować się dzisiaj czymś innym. Nie możemy dalej oglądać nowoczesnych domów jednorodzinnych, nie pytając o koszty społeczne i ślad węglowy, patrzeć na budowlane żurawie w naszych miastach, pod którymi dzień i noc leje się beton na nowe osiedla, parkingi czy biura. Widzieć, jak kolejne fragmenty ziemi zastygają w formy służące przynoszeniu zysku na rynkach finansowych. Dlatego zdecydowaliśmy się podjąć temat związków architektury z katastrofą klimatyczną.
W tym wydaniu próbujemy zdiagnozować sytuację, pokazać klimatyczne konsekwencje współczesnego sposobu produkcji architektury i infrastruktury miast działającego w kompulsywnym przymusie ciągłego wzrostu. Chcemy też wskazać kierunki możliwych zmian paradygmatu funkcjonowania naszego świata, zanim będzie za późno. Zobaczmy katastrofę jako szansę dla coraz gorętszego świata, by z zaprogramowanych precyzyjnie konsumentów stać się współczującymi, solidarnymi ludźmi. I świadomymi, zaangażowanymi obywatelami.
Spis treści:
- Beton: najbardziej destrukcyjny materiał świata | Jonathan Watts
- Kwestia skali | Aleksandra Kędziorek
- Statek kosmiczny Ziemia | Reinier de Graaf
- Niezaizolowane, nienowoczesne, niekomfortowe? | Maciej Miłobędzki
- Architektura jako rower | Łukasz Wojciechowski
- Nie ma architektury ekologicznej, istnieje tylko mniej uciążliwa dla środowiska | Aleksander Gurgul
- Pasywna polityka | Owen Hatherley
- Już wystarczy | rozmowa z Cecilie Sachs Olsen
- Głośniejsza wiosna | Adrian Krężlik
- Zachwyt i troska, czyli jak uczyć architektury w obliczu kryzysu klimatycznego | Kasia Nawratek
- Betonoza, antybetonoza, synteza | Tomasz Drzazgowski
- Krocząca góra | rozmowa z Mariną Caneve i Gianpaolem Areną
