Opis
Dzięki postępowi technologicznemu nasza teraźniejszość miała być „epoką czasu wolnego i dostatku”. Jak dotąd technologia stanowi raczej narzędzie kontroli społeczeństw, a nie źródło ich emancypacji, a praca przenika w skali globalnej wszystkie sfery ludzkiego życia w sposób wcześniej nieodnotowywany w historii. Jak doszliśmy do punktu, w którym głównym celem pracy – często bezsensownej, niestabilnej, toksycznej i społecznie szkodliwej – jest spłacanie długów? Jakie ślady w przestrzeni – ciał, mieszkań, miast, globu – odciska praca w dobie późnego kapitalizmu? I czy jesteśmy w stanie wyjść poza ponure konstatacje albo wszechobecne dystopie i wyobrazić sobie lepszą przyszłość?
W numerze m. in.:
- Rafał Woś przedstawia historię transformacji polskiej pracy, jako tragedię w pięciu aktach,
- Jacek Gądecki opisuje negocjacje przestrzeni do pracy w domu na bazie wyników badań nad telepracą,
- Beatriz Colomina opisuje, jak łóżko stało się miejscem pracy od Yoko Ono i Johna Lennona przez Hugh Hefnera po Edwarda Snowdena,
- Małgorzata Jacyno wyjaśnia, na czym dziś polega wyzysk w pracy,
- Wojciech Wilczyk szkicuje ewolucję pracy w kapitalizmie w oparciu o dzieła klasyków fotografii,
- Dorota Celińska-Janowicz analizuje kompulsywne zabudowywanie biurowcami warszawskiego Mordoru,
- Bartosz Frąckowiak i Natalia Sielewicz odsłaniają obraz współczesnego niewolnictwa
- Nunzia Bonifati wskazuje potencjał i zagrożenia robotyzacji.
