Wrześniowe spotkanie z serii Cicerone poprowadziła Polly McKenna-Cress z The University of the Arts w Filadelfii. Formuła warsztatów została w dużej mierze oparta na pracy własnej uczestników, a  punktem wyjścia dla grup tematycznych były następujące zagadnienia: „jak sprawić, by muzeum było potrzebne ludziom” oraz „jak włączyć odbiorców i ich perspektywę w pracę z dziedzictwem”?

Ponieważ tym razem mocniej niż w czasie poprzednich spotkań skupialiśmy się właśnie na odbiorcach, warsztaty obejmowały wywiady z potencjalnymi uczestnikami przedsięwzięć planowanych przez grupy tematyczne. Takie podejście umożliwiło nam spojrzenie na nasze pomysły z zupełnie innej strony. Rewidowanie początkowych założeń okazało się sporym wyzwaniem, ale też uświadomiło nam, jak ważnym elementem procesu kreacji jest jak najszybsze skonfrontowanie planów działań z ich adresatami!

Podczas warsztatów grupy tematyczne otrzymały szereg zadań, mających na celu doprecyzowanie planów i próbę przewidzenia różnych okoliczności, które mogłyby je zweryfikować. Skupiliśmy się na typach odbiorców, których zaangażowanie może stanowić dla muzeów wyzwanie: mieszkańcach nowo powstających osiedli, studentach rozpoczynających naukę, bywalcach parków i terenów zielonych w mieście. Staraliśmy się nie tylko odpowiedzieć na ich potrzeby, ale i włączyć ich w planowane przedsięwzięcia.

Za największą korzyść płynącą z warsztatów można uznać fakt, że pomysły, które udało się opracować i wnikliwie przemyśleć, okazały się bardzo inspirujące. Niektóre spośród nich wydają się wręcz gotowe do wdrożenia! Tworzenie rozwiązań było też okazją dla przedstawicieli różnych instytucji, by odkryć nowe możliwości płynące ze współpracy i łączenia potencjałów. Mamy nadzieję, że duch kooperacji, którego obecność wszyscy odczuwaliśmy podczas zajęć, wniesie nową jakość do pracy w naszych instytucjach.

Piotr Idziak