Bez kategorii
Instrukcja inspirowana spotkaniem pn. Animacja poklatkowa 2D, które poprowadziła Agnieszka Polańska*.
Czym jest ANIMACJA POKLATKOWA 2D?
Każda animacja poklatkowa 2D składa się z nieruchomych obrazów zwanych klatkami.
Jeżeli każdy z tych obrazów będzie przedstawiał kolejne stadium ruchu jakiegoś przedmiotu/podmiotu, to puszczone z odpowiednią częstotliwością odświeżania (ilością klatek na sekundę) sprawią wrażenie ruchomych.
Każda animacja poklatkowa wymaga niezwykle dużo cierpliwości od jej twórców. Dlatego, jeśli chcemy zrobić z dziećmi krótki film animowany, pamiętajmy, by budować scenariusz spotkania tak, by między tworzenie animacji wplatać zabawy ruchowe i energetyzujące. Inaczej dzieci szybko się znudzą. Co jakiś czas pokazujemy dzieciom etapy ich pracy, wyświetlając fragmenty animacji. Dzięki temu dzieci będą widziały postępy swojej pracy. Możemy również – przed przystąpieniem do pracy – zaprezentować dzieciom rozmaite animacje poklatkowe po to, by zachęcić je do dość trudnej pracy, która może przynieść niezwykły efekt.
Co jest niezbędne do WYKONANIA animacji?
- Fabuła animacji – możecie wymyślić z dziećmi pewną historię, a następnie narysować jej poszczególne etapy w storybordzie, który będzie służył Wam jako scenariusz pracy nad animacją.
- Materiały, z których stworzycie postaci, rekwizyty etc. (od plasteliny, przez glinę, po klocki LEGO – do wybory, do koloru!)
- Kamera/aparat
- Statyw + taśma! (Za pomocą taśmy przymocujecie statyw do podłoża na tyle mocno, by dzieci podczas wykonywania kolejnych fotografii, nie poruszyły statywu i nie zmieniły kadru naszej animacji.)
- Oświetlenie (naturalne lub sztuczne, zawsze warto mieć ze sobą coś do doświetlenia).
- Mikrofon (jeśli zamierzacie nagrywać własną muzykę lub dialogi do animacji).
- Komputer i oprogramowanie do składania filmów (naprawdę wystarczy prosty Widnows Movie Maker!)
- Cierpliwość!
Jakie KROKI powinniśmy zaplanować, żeby stworzyć animację poklatkową 2D?
Krok 1: Wymyślenie koncepcji animacji – czyli od wyobraźni, przez pomysł, do fabuły (bohaterowie, zdarzenia, miejsce, czas etc.)
Krok 2: Stworzenie scenorysu – czyli naszkicowanie kolejnych ujęć w scenariuszu (nie chodzi o rozrysowanie wszystkich klatek, ale o stworzenie obrazkowego przebiegu zdarzeń w naszej animacji). To naprawdę pomocny etap pracy, dzięki wizualnemu scenariuszowi nie pogubimy się w kolejnych działaniach!
Krok 3: Przygotowanie materiałów – stworzenie bohaterów, rekwizytów etc.
Krok 4: Przygotowanie miejsca do pracy – czyli właściwe ustawienie miejsca pracy w stosunku do źródła światła naturalnego i sztucznego, przymocowanie statywu , tak żeby się nie poruszył, ustawienie parametrów aparatu, ustawienie odpowiedniego kąta fotografowania powierzchni, na której będzie znajdowała się nasza scena etc.
Krok 5: AKCJA czyli robimy zdjęcia, nagrywamy dialogi, tworzymy muzykę!
! Jeśli obiekt ma pokonać 40 cm w sekundę i kręcimy animację z prędkością 15 klatek na sekundę, to: 40 cm / 15 wynosi około 2,7 cm – o tę odległość przesuwamy obiekt każdorazowo wykonując zdjęcie. W takiej animacji obiekt będzie poruszał się ruchem jednostajnym. W każdym kolejnym ujęciu możemy zmieniać jego ruch (przyśpieszać, spowalniać) poprzez zmianę ww. parametrów.
Krok 6: Montaż animacji.
Większość z programów do montażu animacji poklatkowej wyposażonych jest w oś czasu, na której umieszczamy klatki w odpowiedniej kolejności. Następnie ustawiamy czas każdej klatki na odpowiadający ustalonej wcześniej częstotliwości odświeżania.
! Jeśli tworzymy animację w 15 klatkach na sekundę to jedna klatka powinna być wyświetlana około 66 milisekund (1 s = 1000 ms; dzielimy 1000 ms przez 15, wychodzi nam około 66 ms).
Dodajemy do filmu napisy, muzykę, dialogi.
INSPIRACJE
Animacje zapraszające na finałowe pokazy letnich warsztatów teatralnych w ramach programu Lato w teatrze 2015, przygotowane przez uczestników warsztatów pod opieką Sylwestra Gałuszki:
https://www.youtube.com/watch?v=zBNXjNGc6w0
https://www.youtube.com/watch?v=dsQ2PVzx0vc
* Agnieszka Polańska – absolwentka filmoznawstwa UJ oraz SAPU – Szkoły Artystycznego Projektowania Ubioru, scenografka i projektantka w zespole Teatru Figur Kraków, studentka grafiki na UP.
Opracowanie: Wera Idzikowska
