W projekcie Usługi kulturalne a praktyki kulturowe. Badania lokalnych obiegów kultury posługujemy się koncepcją „lokalnych scen kultury”. Dzięki realizacji tego projektu badawczego chcemy pokazać – i zdiagnozować – gminy jako podstawowe przestrzenie funkcjonalne, w których „tworzona” jest kultura.
Scenę kultury można zdefiniować jako przestrzeń widocznych praktyk kulturowych i usług kulturalnych (będących częścią gospodarki, formą „bycia razem”, metodą budowania społeczeństwa obywatelskiego i kapitału społecznego, tradycją i zwyczajem, formą ekspresji). Jakość „odgrywanego” przedstawienia ma niebagatelny wpływ na rozwój gminy, tworzy lokalną jakość życia, jest wyrazem aktywności społeczności obywatelskiej. Wydaje się że ta jakość w dużym stopniu zależy od zdolności do tworzenia i współpracy w obrębie wszystkich zaangażowanych podmiotów i aktorów kultury (również tych niewidocznych na scenie). W ramach naszego projektu chcemy poznać dynamikę kooperacji (a więc praktyki porozumień, formy dialogu, metodologie działań, również rodzaje konfliktów) w obrębie lokalnej sceny kultury:
- jak aktorzy kultury definiują rozwój własnego miejsca,
- jak rozumie się lokalnie pojęcie kultury, po co animować kulturę,
- jak obowiązują style kultury,
- jakie są formy kooperacji,
- jakie są metodologie działań, jak określa się priorytety,
- gdzie mieszczą się nisze kulturowe, jaki jest dominujący (narzucany?) obraz kultury,
- czy można mówić o koordynacji polityki kulturalnej, jak wypracowywane jest lokalne porozumienie na temat polityki rozwoju,
- jak lokalnie buduje się kapitał społeczny i intelektualny (jakie są ich lokalne koncepcje).